Camperreisverhalen
Fotosite
Gastenboek
!!! Klik op de foto's voor vergrote foto's en op de links voor meer foto's !!!
Zuid Frankrijk en Noord Spanje
|
Reisroute 1: Van Veerle tot Portiragnes Plage |
Saint-Fargeau |
Woensdag, 9 september - Naar Saint-Fargeau We rijden via Reims, Auxerre naar de camperplaats in Saint-Fargeau voor onze eerste overnachting.1800 u: In Saint-Fargeau stellen we vast dat de jaarlijkse foor alle plaatsen ingenomen heeft. We toeren wat rond op zoek naar een geschikt plaatsje waar we veilig kunnen overnachten. Bij het plaatselijke schooltje is een grote parking. Hier staan we rustig. Morgen zullen we wel vóór acht uur moeten ophoepelen Dag 1: 550km |
Portiragnes-Plage: Camping Les Sablons |
Vrijdag, 11 september - Van Saint-Flour naar Portiragnes-Plage Stralende zon: Tegen de middag zijn we geïnstalleerd in Camping Les Sablons in Portiragnes-Plage. De megagrote camping ligt pal aan zee. Verwarmde zwembaden, balneo, tennis- en andere sportcourts zijn gratis ter beschikking. Er lopen fietspaden langs het Canal de Midi tot Béziers en in de andere richting tot Agde. De weersvooruitzichten voor de eerst volgende dagen zijn schitterend (een gemiddelde van 26°C). Meer moeten we niet hebben voor een ontspannende vakantie. Hier blijven we een tijdje.Dag 3: 261km |
Reisroute 2: Toeren in Noord Spanje Van Portiragnes Plage tot Mendigorria |
Camperplaats Calaf |
Dinsdag, 22 september - Van Portiragnes-Plage naar Calaf We hebben genoten van ons verblijf in Les Sablons. Maar het is genoeg geweest. Er resten ons nog twee weken voor we terug naar huis moeten. Het wordt dus tijd om wat te gaan rondtoeren zoals oorspronkelijk gepland.9.00 u, min. 14°C - max. 28°C: We vertrekken naar Noord Spanje. Via Olot en Vic bollen we met alternatieve wegen naar Calaf waar we willen overnachten. Onderweg slaan we een grote voorraad in en tanken vol. 16.00 u: We staan gesetteld op een nette camperplaats in Calaf aan de rand van het dorp, naast een stel jonge Duitsers. Calaf is een rustig, oud stadje dat dit jaar zijn duizendjarig bestaan viert (1015 - 2015). Een wandeling door het oude centrum bezorgt ons wat beweging en frisse lucht. Veel valt er niet te beleven. Een restaurant is er niet. Dag 14: 329km |
Woensdag, 23 september - Van Calaf naar Zaragoza 23°C en veel wind: Ongeveer twaalf uur staan we geïnstalleerd op Camping Ciudad Zaragoza. De camping valt tegen. We betalen 27 euro voor accommodatie die te wensen over laat, vooral het sanitair. Er is zelfs geen mogelijkheid om af te wassen. De dame aan de receptie spreekt enkel Spaans. Hoe we met openbaar vervoer naar het centrum van de stad geraken, moeten we zelf uitvissen. Normaal zouden we hier niet blijven maar ik wil zo graag Zaragoza bezoeken. Alternatief is een camperplaats ergens in een park op vijf kilometer van het centrum. Dat riskeren we niet in een grootstad. Sinds er in Burgos in onze camper ingebroken is, zijn we voorzichtiger geworden.14.00 u: Op de vraag waar een bushalte is, wijst de receptioniste naar buiten. Op de grote baan vóór de camping is geen bushalte te vinden. Een jongeman die passeert en gelukkig vlot Engels spreekt helpt ons verder. We kunnen met hem mee tot bij de bushalte een paar straten verderop. Aan de hand van zijn smartphone weet hij ons te zeggen welke bus en tram we moeten nemen naar het Palacio de la Aljaferia en nadien vandaar naar het oude centrum. Na de siësta opent het Palacio de la Aljaferia. Toegang kost vijf euro. Vijfenzestigplussers betalen één euro. Het paleis in mudejarstijl is één van de belangrijkste bouwwerken van de Moorse architectuur. Het werd in de negende eeuw gebouwd door een Moorse koning. Tegenwoordig is het de zetel van de regering van Aragón. Zelf vind ik het prachtig. Willy is minder enthousiast. Alles is hem te "nieuw". Hij houdt van authenticiteit. |
Palacio de la Aljaferia: Burcht er omheen Palacio de la Aljaferia: Patio |
17.00: Met bus en tram komen we in het oude Zaragoza vlakbij het Plaza del Pilar. Op dit enorm plein worden we verrast door de indrukwekkende basiliek El Pilar.
Ook het interieur is imponerend. Aan de andere zijde van het plein staat de kathedraal, La Seo. Deze is jammer genoeg gesloten (siësta?). Maar zelfs aan de buitengevels zie je dat dit gebouw een mengelmoes van stijlen is. De zijgevel is volledig in mudejarstijl; een overblijfsel van toen ze nog een Moorse Moskee was. Het is hier aangenaam druk. We wandelen over de stenen brug naar het uitzichtpunt op de andere oever van de Ebro. Vanaf dit punt hebben we een schitterend zicht op de basiliek El Pilar. Mooie foto's schieten, lukt niet want de zon is spelbreker. Ze staat laag en pal achter de basiliek. Pech! Terug op de Plaza del Pilar zijn alle gebouwen sfeervol verlicht door de avondzon. We nestelen ons op een terrasje met een verfrissing en genieten! Door de autovrije winkelstraat Calle de Alfonso I wandelen we richting de Paseo Independencia en verder naar de Puerto El Carmen. Het wordt even zoeken naar de halte van bus 41 die ons naar de camping rijdt. 21.30 u: Terug op de camping na een geweldige dag. Dag 15: 248km |
Zaragoza: El Pilar Zaragoza: Plaza del Pilar |
Natuurpark El Monasterio de Piedro Natuurpark El Monasterio de Piedro El Monasterio de Piedro |
Donderdag, 24 september - Van Zaragoza naar Nuévalos 10.00 u: We zijn onderweg naar het Monasterio de Piedra in Nuévalos. Tegen de middag staan we op de parking van het klooster waar ook een hotel en een natuurpark bijhoren.Een beetje geschiedenis: Ooit was El Monasterio de Piedra een kasteel van de Arabieren. In 1194 is het veroverd door Alfonso II. Hij gaf het aan de Cisterciënzer orde die het klooster bouwden wat 23 jaar (195- 1218) duurde. Ze maakten gebruik van de bestaande muren en infrastructuur. De monniken leefden er 700 jaar met drie onderbrekingen. In 1808 werd het klooster bezet door de Fransen (Onafhankelijkheidsoorlog); tijdens de Revoluties in 1820-1823 moesten ze het klooster verlaten; tenslotte werd het onteigend onder de regering van Isabel II want de regering had geld nodig. In 1840 werd het klooster openbaar verkocht. De familie Muntadas kocht het en maakte het beetje bij beetje tot het bijzonder mooie natuurpark dat we nu kunnen bezoeken. Een ticket voor het park en het monasterio kost 15 euro, of 11 euro voor 65+ers. We starten met een wandeling door het park met watervallen, grotten en tunnels onder de watervallen, rotsformaties en een prachtig meer. De hele rondgang duurde drie uur terwijl onze camera's op volle toeren draaiden. In de tuin van het plaatselijk cafetaria houden we een welverdiende rustpauze vóór we het klooster, of wat er van overblijft, bezoeken. Een deel is omgevormd tot hotel en alleen toegankelijk voor hotelgasten. Wat we wel te zien krijgen valt een beetje tegen. Na de foto's die we op internet zagen, waren onze verwachtingen misschien te hoog. 18.00 u: Ons eerste plan was om hier op de parking te overnachten. Dit gaat niet door want na tweeëntwintig uur is verblijf op de parking verboden. Dus verhuizen we naar Camping Lago Resort in Nuévalos zo'n drie kilometer op onze terugweg. De camping valt mee. Ook ons etentje in het restaurant is lekker en betaalbaar (menu = 8,5 euro). Het was een vermoeiende maar fantastische dag! Dag 16: 109km |
Vrijdag, 25 september - Van Nuévalos naar Vera de Moncayo Van Camping Lago Resort verhuizen we naar camping Veruela Moncayo in Vera de Moncayo. De camping is primitief maar er is geen alternatief en we hebben toch al wat nodig is in de camper. Het is onze bedoeling om met openbaar vervoer Tarazona te bezoeken. Dat zal niet lukken. Er is geen busverbinding. Toch blijven we een dagje op de camping. Na de middag stappen we naar het Monasterio de Veruela en het wijnmuseum. Nadien houden we het rustig in het zonnetje bij de camper.Dag 17: 120km |
Vera de Moncayo: Monasterio de Veruela |
Zaterdag, 26 september - Van Vera de Moncayo naar Arguedas Aan de rand van Arguedas is een camperplaats, een prima plaats voor een bezoek aan het Natuurpark Bardenas Reales. Ze is prachtig gelegen vóór een rotsketen met grotwoningen. De woningen werden uitgehouwen langs de rotsgevel en daardoor kon men gebruik maken van het daglicht. Alleen de meest bevoorrechte mensen hadden stroomvoorziening. Het ene vertrek liep rechtstreeks over in het andere vertrek. In 1940 waren er 52 rotswoningen. In de jaren 60 werden ze verlaten doordat er sociale woningen gebouwd werden.Op de camperplaats kunnen 16 campers staan. Allemaal willen ze naar het natuurpark. Het eerste wat we doen, is info inwinnen. Van onze buren bekomen we een plannetje. Er zijn wegen voorzien voor gemotoriseerde voertuigen. Maar is dit parcours met een camper af te leggen? En ja, dat kan zeker. Onze buren bezochten het park met hun scooter en zagen onderweg meerdere campers. Dat wordt dus onze uitstap morgen. We fietsen tot in het centrum van Arguedas. Het dorp is klein, met smalle straten rond de kerk. Toevallig is het vandaag "Het Feest van de Rijst". Op het plein is het gezellig druk. Overal, vóór cafés, in de straten en ook in een grote tent wordt paella geserveerd. Er heerst een vrolijke sfeer. Aan een groepje jongens vragen we de weg terug. Één van hen spreekt een woordje Engels en laat dit graag horen aan zijn vrienden. Hij begint zomaar te vertellen o.a. "Jullie zullen niet overal doormogen in Bardena want er wordt gefilmd voor de serie Game of Thrones." We bedanken voor de uitleg en pedaleren terug naar onze camper. De dag is vroeg om. De 16 camperplaatsen zijn volzet. Laatkomers vinden toch nog dichtbij een plaatsje. Dag 18: 53km |
Arguedas: Camperplaats Arguedas: grotwoning binnenin |
Zondag, 27 september - Natuurpark Bardenas Reales Vanaf de camperplaats vertrekt de ene camper na de andere richting Natuurpark Bardenas Reales. Uiteindelijk bollen we ook naar het park. Er zijn meerdere ingangen. Vanuit het noorden in Carcastillo-Figarol en vanuit het westen in Arguedas, de ingang die wij nemen. Bij het informatiecentrum bekomen we de nodige info. Bardenas Reales is een semiwoestijn van 42.500 hectare. Miljoenen jaren erosie door water en wind vormde dit merkwaardig, grillig uitgeslepen landschap.Er zijn meerdere routes voor fietsers of eerder mountainbikers en voor gemotoriseerde voertuigen. De weg is onverhard en de maximaal toegestane snelheid is 30 kilometer per uur. Er mag niet afgeweken worden van de weg. We volgen de meest opmerkelijke route (ongeveer 32 km) waar zich de belangrijkste formaties bevinden. Onderweg wagen we het, aangespoord door een Fransman, om tot de top van één van de geërodeerde rotsen te stappen (klimmen). We volgen een stenen aangelegd pad. Half weg zijn de stenen voor een paar meter weggezakt. Het is niet hoogtevrees dat me hier doet aarzelen op verder te stappen, wel de angst om weg te glijden op de droge keitjes en het idee dat we ook nog terugmoeten. Maar het lukt. We bereiken de top en worden beloond voor de inspanning met een indrukwekkend, 360° panorama. Foto's kunnen niet vastleggen wat we hier zien en ervaren. Toch schieten we een pak herinneringsfoto's. We vervolgen onze weg, stoppen regelmatig, maken een wandeling, fotograferen en genieten van het uitzonderlijk, bizarre landschap. Wat een belevenis en dan zien we nog maar een fractie van het hele gebied. We hebben al veel moois gezien in Spanje, middeleeuwse dorpen, natuurparken, botanische tuinen, ... maar dit landschap is wel uiterst uniek. Dag 19 - Overnachting: Spanje, Arguedas, Calle el Bordón, Camperplaats |
Bardenas Reales Bardenas Reales |
Los Mallos de Riglos Embalse de la Peña Gieren op ons pad Monasterio de San Juan de la Peña Castillo de Javier |
Maandag, 28 september - Van Arguedas tot Javier Er resten ons nog een paar dagen. Oorspronkelijk was onze volgende bestemming Olite en daarna, als laatste, Mendigorria. Na een interessante babbel met andere camperisten veranderen we onze plannen en maken we een rondrit door Huesca.We zetten koers naar Ayerbe en volgen zo'n 105 kilometer de A125. De eerste 70 kilometer is de weg prima. Maar dan ... wordt het ineens veel smaller met nog 35 kilometer voor de boeg. Hopelijk komen we geen brede tegenliggers tegen (een vrachtwagen of andere camper) want dat wordt een hachelijk toestand. Willy zweet water en bloed maar slaagt er toch in ons veilig naar de camping in Ayerbe te brengen. Hier valt niets te beleven en een hele namiddag niksen is niet aan ons besteed. We zijn weer onderweg. De rit langs de A132 richting Pamplona is bijzonder mooi. Bij Los Mallos de Riglos houden we een fotostop. Speciale rotsformaties, uitlopers van de Pyreneeën, beheersen het landschap. Geweldig! We snorren verder door een eindeloos panorama. Net vóór de ijzeren brug over de rivier callego, één van de vier, houden we halt bij de Embalse de la Peña. We wandelen over een brug tussen het meer en de stuwdam. Het uitzicht hier is overweldigend! Om verder te rijden naar Puente la Reina de Jaca moeten we door een tunnel en dan over de brug. Een paar kilometer verder beleven we een uiterst exceptionele ervaring. Uit de zijberm komen plots grote vogels de weg op. Willy remt en rijdt heel langzaam verder. Het blijkt een groep gieren te zijn. Doordat ik mijn fototoestel altijd klaar heb om onverwacht foto's te schieten, heb ik dit unieke voorval enigszins kunnen vastleggen. Een paar springen weg in de berm langs de andere kant. Andere maken een aanloop om weg te vliegen. Vermoedelijk lag er in de berm een karkas en hebben die gieren zich daaraan te goed gedaan. Op een detailfoto is duidelijk bloed op de bek en in de hals van de gier te zien. Één van die gieren die startklaar is om weg te vliegen, heeft zijn vleugels wijd open en beslaat er een heel rijvak mee. Dat is ongeveer 2,5 meter spanwijdte! Ontzagwekkend! Bij het naderen van Puente la Reina de Jaca verlaten we de A132 en volgen de N240 richting Jaca. In Santa Cilia nemen we de afslag naar het Monasterio de San Juan de la Peña. Om bij het klooster te komen moeten we de A163 ongeveer 11 kilometer volgen. Deze weg is nogal smal, het kronkelt en stijgt. Zoals deze morgen op de A125 hopen we geen tegenliggers tegen te komen. Deze keer hebben we prijs. Een paar kilometer vóór onze bestemming moeten we een vrachtwagen kruisen. Aan de ene kant is er een vangrail met daarachter het dal, aan de andere kant een rotswand. De chauffeurs doen het heel rustig aan en schuiven beetje bij beetje voort. Het is millimeter werk. In onze camper is de spanning te snijden. Dit hadden we niet verwacht. De Bruggelingen die we een paar dagen geleden ontmoetten, bezochten dit klooster ook met een grotere camper. Zij waren enthousiast over hun bezoek en hebben geen woord gezegd over mogelijke spannende momenten. Maar het is goed afgelopen. Het is niet de eerste keer dat we iets dergelijks meemaken en het zal ook niet de laatste keer zijn. 15.00 u: We staan geparkeerd bij het nieuwe klooster dat een paar kilometer hoger ligt dan het oude. Het nieuwe klooster is in de 17de eeuw gebouwd na de brand in het oude. Een ticket voor bezoek aan het oude Monasterio de San Juan de la Peña, of wat er van overblijft, kost 6 euro, inbegrepen het busje dat ons er naartoe voert. Wat we te zien krijgen is heel apart. Hoe hebben ze in die tijd, in de 10de eeuw, dit voor mekaar gekregen, een klooster bouwen in een rots? 17.00 u: We zakken af naar de N240 en rijden via Puente la Reina de Jaca naar Sigués waar we op een camping willen overnachten. In de buurt zijn twee campings. Pech! Ze zijn allebei gesloten. Wat nu? Het is ondertussen achttien uur. We vinden geen alternatief, geen camping, geen camperplaats, ... We bollen verder richting Castillo de Javier. Bij het kasteel is een grote parking vanwaar we een mooi zicht hebben op het kasteel. Een bezoek is op dit uur niet mogelijk. Het begint ondertussen te donkeren en we beslissen om op deze parking te overnachten. Dag 20 - Overnachting: Spanje, Javier, Parking Castillo de Javier |
Reisroute 3: Terugreis Van Mendigorria tot Veerle-Laakdal |
Woensdag, 30 september - Van Mendigorria tot Bergerac Het is zover. We reizen naar huis. Van Mendigorria gaat het via Biarritz naar Bergerac.17.00 u - Camperplaats Bergerac: De zes gratis plaatsen zijn volzet. Vlak ernaast is nog een camperplaats maar die is betalend. We hebben geen zin om nu nog te verkassen en betalen bij de betaalautomaat de gevraagde 5,33 euro. Omdat we de alternatieve wegen volgden en onderweg af en toe een stop inlasten, duurde onze rit acht uur. Het is nog lekker warm. Sommigen genieten nog bij de camper van het late zonnetje. Tijdens de hele vakantie was de temperatuur tussen de 25 en 30°C. De laatste dagen was het 's morgens en 's avonds wel frisser. Ook hier wordt het al vlug kouder. Dag 22: 406 km |
Vrijdag, 2 oktober - Van Bray-sur-Seine tot thuis We sjezen naar huis. Het was weer een super vakantie en deze keer geen enkele regendag.Reizen is fijn, thuis komen ook! We legden ongeveer 3.800 kilometer af. Dag 24: 519 km |
Camperreisverhalen Fotosite Gastenboek